VOORDELEN VAN ATP-TESTS

Voor we overgaan naar het meten van het praktische aspect van ATP-niveaus, bekijken we nog even de verschillen met andere hygiënetests en de voordelen die ATP-tests bieden.

Objectiever en gevoeliger

Vergeleken met een uitsluitend visuele hygiënecontrole is het meten van ATP-niveaus objectiever en gevoeliger. Daarbij bieden ATP-tests een kwantitatieve en consistente bepaling van uw reinigingsefficiëntie.

Proactief actie ondernemen

Naast de ATP-testmethode is er ook de klassieke microbiologische testmethode. Dit zijn in feite 'bug count tests' waarmee men kan meten hoeveel micro-organismen er na reiniging en desinfectie nog aanwezig zijn op een bepaalde oppervlakte.
Hoewel deze methode de enige is die het precieze aantal micro-organismen kan bepalen, kleven er toch een aantal belangrijke nadelen aan. Ten eerste zijn plaatmethodes relatief duur en arbeidsintensief, en kan het gemakkelijk twee dagen duren voor men over een resultaat beschikt, terwijl men in feite onmiddellijk wil weten of een installatie efficiënt gereinigd is en in productie kan gaan. Bovendien heeft men enkel op het ogenblik van de test zicht op het aantal overlevende micro-organismen. Als er tijdens het reinigingsproces organisch materiaal, voedingsresiduen … achtergebleven zijn, zullen de weinige micro-organismen die de desinfectie overleefd hebben, heel vlug opnieuw uitgroeien, zodat er van een 'reine' installatie geen sprake kan zijn.
ATP- en microbiologische tests kunnen perfect naast elkaar bestaan om uw hygiënemanagement beter in kaart te brengen. Vergeleken met de micro-biologische tests, geeft ATP echter de mogelijk om proactief actie te ondernemen door het snelle resultaat (onmiddellijk in plaats van na enkele dagen).

Goedkoper

Daarenboven is er minder intensieve training en laboratoriumuitrusting nodig om ATP-tests uit te voeren. ATP-tests zijn daardoor ook goedkoper dan micro-biologische tests.

ATP-METEN IN DE PRAKTIJK

Hoe?

In feite is het zeer eenvoudig om met ATP-tests aan de slag te gaan. Met een ATP-vrij swabstaafje, dat voorbevochtigd is of ter plekke bevochtigd wordt met een ATP-vrije buffer water of een extractant strijkt menover het te testen oppervlak.De extractantvloeistof kan helpen met het losmaken van ATP-moleculen van het oppervlak. Na een monster genomen te hebben van het oppervlak met het swabstaafje, kan men onmiddellijk het ATP-niveau meten dankzij draagbare ATP-meters die het voornoemde RLU-niveau in het monster meten. De intensiteit van het licht staat in verhouding tot de hoeveelheid ATP en daardoor tot de mate van verontreiniging.

Wanneer?

Een ATP-test voert men het best meteen uit na het reinigen en afspoelen, maar vóór het desinfecteren van oppervlaktes. Een desinfecteermiddel zal immers enkel de micro-organismen doden, maar geen organische residuen verwijderen. Blijkt uit de ATP-meting dat er nog te veel residu aanwezig is, dan moet men het reinigen en afspoelen toch overdoen. Door deze manier van meten, na het reinigen en spoelen, maar voor het desinfecteren, worden er geen desinfecteermiddelen verspild.